tłustoooo

Jestem osobą, która uwielbia świętować różnego rodzaju wydarzenia, święta, rocznice. Zalicza się do tego również tłustoczwartkowy kult pączka. Co jednak zrobić, gdy ma się ochotę na pączka, ale dieta nie pozwala zajadać się mąką pszenną?

1) Można pączka zamówić. O tutaj.
To chyba pierwsza taka piekarnia w Warszawie. Robią chleby, pieczywo, ciasta, ciasteczka. Oferta nie jest bardzo rozbudowana, znajdziemy tu jednak pieczywo pierwszej potrzeby.

Zamówiłam online pączki wczoraj wieczorem. Ponieważ na stronie nie jest podany czas realizacji, uznałam, że z pewnością dojdą na moje biurko w ciągu dnia pracy. Po 10 rano dostałam informację o zmianie statusu zamówienia [pisownia oryginalna]"W trakcie reazlizacji". Po kilku godzinach oczekiwania wysłałam maila oraz próbowałam się do piekarni dodzwonić - bezskutecznie. Zanim dostałam słodkości do ręki zdążyłam się nieco rozgniewać - tak klientów nie traktujemy. Kierowca dotarł do mnie tuż po 16. Pączki, jak to bezglutenowa podróbka - ani nie mają tej miękkości, ani smaku prawdziwego pączusia. Chyba najlepszy z nich był dżem... Osobom, które bezglutenowo jeść nie muszą - nie polecam, bezglutenowcy będą zadowoleni, choćby z tego względu, że też będą mogli sobie ubrudzić palce lukrem. I poczują się mniej wykluczeni.

2) Można sobie pączka zrobić. Ja się tego wyzwania nie podejmuję. Po pierwsze - nie oszukujmy się, mąki bezglutenowe nie nadają się do takich wypieków. Po drugie - kto by to wszystko zjadł?? :D Poza tym ostatnio cierpię na niedobory czasu. Dlatego poddaję się, piekarnik oddaję lepszym od siebie. A tych w internecie nie brakuje. Szukając przepisów na dziś znalazłam bardzo ciekawy blog Natchnionej.    Czuję, że jeszcze nie raz wrócę a tę stronę.

Zaspokoiwszy potrzebę oblizania palców po zjedzeniu pączka, proponuję zjeść porządny obiad. Coś słonego, żeby obniżyć poziom słodkości. Ja wybieram carbonarę. Oczywiście z boczkiem ;)